به گزارش روابط عمومی حوزه علمیه خواهران استان فارس، کرسی علمی_ترویجی «بررسی مصادیق تراحم اختیار اشتغال زنان با قوامیت مرد» با حضور اساتید حوزه و دانشگاه خانم  منازاده مدیر و خانم طاهری و با مدیریت علمی خانم  مشکواتی توسط معاون پژوهش مدرسه برای طلاب و اساتید در بستر فضای مجازی  برگزار شد.

در ابتدا خانم منازاده به عنوان استاد ارائه دهنده بحث به تعریف تاریخچه و اهمیت و علل افزایش تمایل به اشتغال بانوان و آثار مثبت اشتغال زنان پرداخت و اظهار کرد: اشتغال فعالیتی است که انسان به صورت منظم برای کسب درآمد انجام می دهد، بین اشتغال زنان و قوامیت مردان در آیه 34 سوره نساء به آن اشاره شده است.

 وی در ادامه در رابطه با تاریخچه اشتغال زنان گفت: قبل از تشکیل نظام صنعتی تولید فقط برای تهیه مایحتاج زندگی بود، کم‌کم گسترده تر شد و زن در کنار مرد برای تامین مایحتاج زندگی تلاش کرد و ابتدا زنان شغل مستقلی نداشتند، اما با انقلاب صنعتی، زنان به صورت نظام‌مند وارد فعالیت‌های اجتماعی شدند؛ از اینجا بود که به سطح آن تزاحم اشتغال زنان با قوامیت مرد، تمکین همسرداری و فرزند پروری به وجود آمد.

مدیر حوزه علمیه «ریحانه النبی(ص)» با تاکید بر پیامدهای مثبت و منفی اشتغال زنان افزود: از قرن نوزدهم با تاکید بر اقتصاد بازرگانی، معیار ارزشمندی با بدست آوردن حق مالکیت در زن ها به وجود آمد و قبل از آن حق مالکیت زنها قبل از ازدواج و بعد از ازدواج حق مالکیت نداشتند و در واقع زن تا قبل از آن مالک دارایی خود نبود، در نتیجه موفقیت اجتماعی زن وابسته به این بود که بتواند خودش را در جامعه ثابت کند و مالکیتی را برای خود کسب کند و فضای سرمایه داری آن روز اقتضا می کرد که نیروی کار ارزان از طریق ورود زنان به بازار به دست آید. پس مالکیت دارایی به زنان داده شد تا زن را از خانه بیرون بکشند و او را وارد بازار کار کنند و بر طبق دیدگاه اومانیستی و انسان محوری نظام سرمایه داری، سود بازار و اقتصاد را معیار موفقیت و ارزشمندی معرفی کرد.

وی افزود: در قرن بیستم، افزایش اوقات فراغت بعد از صنعتی شدن جوامع و رشد فرهنگ مصرف گرایی و با ترویج آموزه های فمینیستی و اعتقاد به آزادی زنان و تقسیم مسیولیتهای خانه داری با مردان، زنان را به آسیب های دیگری همچون چشم و هم چشمی، تبرج و نشان دادن توانمندی های اجتماعی مبتلا کرد که باعث افزایش طلاق تمایل کمر به ازدواج شد. البته اسلام با اصل اشتغال زنان مخالفتی ندارد اما باید استعدادها، توان جسمی و اولویت و رعایت حریم و انسانیت زن نیز توجه شود.

در ادامه نشست خانم طاهری به عنوان استاد منتقد، بحث تجربه زیست را مطرح و گفت:. تجربه زیسته در زمینه ازدواج و نقش مادری، کارایی زیادی داشته زیرا فمینیست‌های رادیکال مخالف ازدواج و مادری بودند و نسلی که زندگی آنها را دید، تجربه زیستی برایشان ایجاد شد که این نظریه اشتباه است و نباید ازدواج و مادری را نفی کرد.

استاد حوزه و دانشگاه افزود: در این راستا، نحله جداگانه‌ای بر ضد فمینیست رادیکال یعنی فمنیست خانواده گرا به وجود آوردند که در بحث اشتغال از تجربه زیسته، در فرزندان و خانواده هایی که مادر شاغل داشتند و آسیب های اشتغال را با تمام وجود درک کرده بودند، تمایل به اشتغال دختران را کم و اشتغال تمام وقت را مضر دانسته شد.

طاهری گفت: کار کردن زنان موجب به وجود آمدن، توقع مرد در هزینه کردن درآمد زن در امور خانه شد و زن خواهان دخالت مستقیم در مدیرت خانه و تقسیم مسئولیت خانه داری بین زوجین شد، اما توقع مرد از زن مبنی بر انجام امور خانه و بچه ها علاوه بر اشتغال بیرون از خانه و شانه خالی کردن مردان از دادن نفقه موجب به وجود آمدن آسیبهای زیادی شد.

وی ادامه داد: با این آسیبها زن بعد از مدتی احساس خستگی و افسردگی می کند و در مقابل خواسته های عاطفی و جنسی مرد آن طور که باید و شاید برآورده نمی‌کند و این باعث می شود روابط کلامی و غیرکلامی و روابط جنسی به مشکل بر‌خورد. در خانواده اخلاق رقابتی جایگزین مودت و رحمت که در قرآن آمده است، می شود. اخلاق و رفاه طلبی باعث می شود که زوجین هرکدام بر حقوق خود تاکید داشته باشند وتکالیف خود را به فراموشی بسپارند.

طاهری در پایان گفت: نمی توان به طور عینی و واضح به اشغال زنان آری یا خیر گفت، زیرا بستگی به شرایط زمان و مکان و شرایط قبل از ازدواج بعد از ازدواج، تعداد فرزندان، حمایت خانواده زن و مرد دارد و باید همه این شرایط را در نظر گرفت.

در پایان این چنین نتیجه گیری شد که: انسان باید در ابتدا ساحت انسانیت انسان به ماهو انسان را در نظر گیرد و حق عبودیت در محضر الهی را به بهترین وجه ادا کند و بعد از آن ساحت خانوادگی و بعد ساحت اجتماعی، پس ابتدا انسان خوبی برای خالق خود باشد بعد همسر و مادر خوبی برای خانواده و در آخر به اشتغال بپردازد و بحث شغل نباید مقدم باشد باید در کنار نقش مادری و زنانگی در صورت مهیا بودن شرایط و پیدا کردن شغلی مناسب شأنیت زن، آن زمان اشتغال را اختیار نماید. البته فعالیت های اجتماعی تنها در شغل رسمی تعریف نمی شود و فعالیت ممکن است عامل منفعت و یا خیریه باشد.